Het traject was echt loodzwaar

Op 17 november vorig jaar stond de familie Boers in het middelpunt van de tv-uitzending van ‘Ik Vertrek’, over mensen die hun geluk op een andere manier in een ander land beproeven. Voordat Marcel, Maybritte en de kinderen Joran en Marit Boers zich aanmeldden dachten ze hun zaken goed te hebben geregeld. Ze waren klaar met Nederland, ze gingen aan de slag met glamping (glamorous camping, al noemen ze het zelf liever kamperen met comfort) in Zuid-Spanje. Wat kon er nou misgaan? Nou, echt alles. Een gesprek op een heldere dinsdagochtend (30 graden) met prachtig uitzicht over de vallei.

Marcel Boers en Maybritte van Blijderveen waren als eigenaren van Blijderveen Lichtreclame bekende en gewaardeerde ondernemers in Nijmegen. Toch kwam het bedrijf in 2010 in zwaar weer. “Economische omstandigheden, de opdrachten liepen steeds verder terug. Wij besloten te saneren en schakelden daarvoor een adviseur in. Hij stelde voor geld voor crediteuren op een derdenrekening te storten, zodat daarmee de debiteuren deels (volgens overeenstemming) schadeloos worden konden gesteld. Dat geld hebben we nooit meer terug gezien, de vogel was natuurlijk gevlogen en we stevenden af op een faillissement. We besloten alles te verkopen wat waarde had, onze auto, paard met trailer. Gek genoeg gaf dat, naast verdriet ook geluk. We kwamen tot de ontdekking dat bezit ballast is.”

Er kwam een doorstart in afgeslankte vorm met Blijderveen Gebouwreclame. “We stonden weer overeind, we klommen weer en toen had ik een gesprek met Maybritte. Door het uitbesteden van productie, nam de veelzijdigheid van ons werk en daarmee de voldoening af. Dat was ernstig. Toen zijn we samen gaan zitten en hebben op een A4-tje opgeschreven waar onze passie dan wel zou liggen. Met mensen werken, gastvrijheid, zelfvoorzienendheid, oprechte contacten, eenvoudig leven, kortom een ander leven. Het was eigenlijk niet meer dan een velletje. We besloten ons huis te koop te zetten. Ik trok de stekker uit het bedrijf, het voelde goed, het luchtte op, we hadden alle vertrouwen in de toekomst.”

ANDALUSIË
Marcel en Maybritte besloten na een langdurige afweging om uit Nederland te vertrekken en hun geluk te gaan beproeven in de gastvrijheidsindustrie. Ze formuleerden allerlei voorwaarden waaraan hun nieuwe leven zou moeten voldoen. Het werd uiteindelijk Andalusië, ze vonden op internet een op het oog geschikte locatie, met genoeg water en op twintig autominuten van het vliegveld van Malaga. Het was een verlaten huis, het stond al twaalf jaar leeg. “Het was een grote bende, het perceel was met struikgewas overwoekerd, dus we wisten dat het veel werk zou worden. Het paste binnen ons budget en we deden een bod. We gingen met de eigenaar in overleg en kwamen er uit. We wilden onze droom gaan leven, een groot huis, waar ook vrienden en familie konden verblijven, een zwembad naast het huis, 26.000 m2 grond. Het had alle potentie om iets heel moois te worden.”

PROBLEMEN
3 augustus 2015 beloofde een drukke dag te worden, ’s ochtends de overdracht van hun huis bij de notaris, ’s middags een vlucht naar Spanje. “Dat liep even anders. Een deel van onze hypotheek bleek uit een woekerpolis te bestaan, bovendien was er sprake van een lijfrente die niet werd uitgekeerd. Kortom, we kwamen 35.000,- euro te kort. We spraken met de eigenaar af dat hij het huis voor ons zou aanhouden, dan konden wij onze zaken regelen. We huurden tijdelijk een woonruimte en gingen aan de slag met het oplossen van het financiële probleem. Ik wist dat we als buitenlanders maximaal 50% van de koopsom konden lenen tegen 5% rente. Als Spaans ingezetene zagen die cijfers er wat beter uit, 80% lenen tegen 3% rente. Het duurde drie maanden om de Spaanse recidencia te verwerven. Intussen was de hypotheek ook rond. De eigenaar was inmiddels buiten ons om aan de slag gegaan met snoeiwerk en hij begon allerlei andere werkzaamheden aan het huis te verrichten. Daarvoor presenteerde hij ons een rekening van 24.000,- euro, wat niet was afgesproken, maar wel een feit. Dat geld hadden we gewoon niet meer. Uiteindelijk heb ik hem de oude Blijderveen-bus gegeven, waarmee we een deel van onze spullen naar Spanje hadden verhuisd. Hij ging akkoord. Eindelijk konden we ons huis betrekken en gingen we aan de slag. Toen bij een inbraak, alle gereedschap uit onze schuur werd gestolen zakte ons de moed echt in de schoenen. Waar waren we aan begonnen? Dit leek dan echt het einde.”

TIPI EN SAFARI
Dat was het niet, ze bleken verzekerd en de verzekering keerde 7500,- euro uit. “Daarmee moesten we het doen, we gingen als gekken aan de slag. We hebben alles eigenhandig gerenoveerd, elektriciteit, waterleiding, zwembad, noem maar op, alleen voor de riolering heb ik hulp moeten inschakelen. Dat deden we niet alleen, familie en vrienden hebben geweldig geholpen, maar het bleef een zware tijd. We besloten in de zomer 2016, uit nood, onze kamers in het huis te verhuren, bovendien zouden we twee tipi- en twee safaritenten gaan verhuren. Die tenten werden pas half augustus 2016 geleverd, zodat we toen pas konden gaan verhuren. We hebben de winter overleefd en dit jaar draaiden we voor de eerste keer een volledig seizoen, met in totaal 26 bedden in de verhuur. Dat liep goed, we waren de hele zomer vol.

De safaritenten zijn echt fantastisch geworden. Met gescheiden slaapkamers met fijne opgemaakte bedden en airconditioning. Badkamer met douche, wastafel en toilet. Een keuken en een royale living. Het zijn eigenlijk complete bungalows, maar met het gevoel om echt ‘buiten’ te leven. De tipi’s staan iets dichter bij het oorspronkelijke kamperen, maar wel met het comfort van normale bedden. De keuken en het sanitair bevinden zich buiten de tent. Handdoeken, beddengoed, douchegel en shampoo, alles is inbegrepen Onze gasten hoeven alleen hun handbagage mee te nemen. Deze zomer zijn we op een perceel van 2.000 m2 gestart met het verbouwen van legale hennep om CBD-olie van te maken. De oogst is binnen en gedroogd, de verwerking kan rond deze tijd beginnen. De opbrengst is nog onbekend, maar dat moet samen met de opbrengst van de verhuur voldoende zijn om van te kunnen leven.”

DROOM
Mariposa Libre betekent vrije vlinder. “Die naam is bedacht door onze zoon Joran. Het is in feite een metafoor die onze verandering van een rups in een vlinder weergeeft. Vroeger waren we als rupsen, we consumeerden zonder om ons heen te kijken wat de wereld nog meer te bieden heeft. Toen kwam het faillissement, we kwamen in een cocon, waarin we geen enkele bewegingsruimte hadden. Ook financieel niet. In die cocon ondergingen we een gedaanteverandering. Om straks rond te vliegen als een vrije vlinder. Soms beseffen we zelf niet wat we hier hebben neergezet. We hebben een waar vakantieparadijsje gerealiseerd. Veel terugkerende gasten, sommige al voor de derde of vierde keer. Het geeft zoveel voldoening om te zien dat onze gasten hier zo genieten. Men komt hier echt tot rust. Iedereen voelt zich vrij. We hebben heerlijke plekjes om te loungen en te zonnen, een houtgestookte hottub en natuurlijk het grote lagunezwembad. We zijn de ideale uitvalsbasis voor een ontdekkingsreis door Andalusië. Dicht bij steden als Malaga, Granada, Ronda en Marbella. Vlak bij het beroemde ‘El Caminito del Rey’ en de prachtige natuurreservaten. En binnen een kwartiertje lig je aan het strand van de Costa del Sol. Het leven wordt hier echt geleefd. Heerlijk genieten van een wijntje en een Tapa op een idyllisch terras van een wit dorpje. De strijd was zwaar, we hebben nooit opgegeven al scheelde het op een gegeven moment niet veel. We hebben klappen gehad, maar ook heel veel geleerd. We hebben het allemaal zelf gedaan. Zie het als een vlinder die zich uit zijn cocon wurmt. Dat gaat heel moeilijk, maar dat moet ook zo gaan. Als je een vlinder zou helpen door de cocon open te knippen, zal hij nooit kunnen vliegen. Simpelweg omdat er vocht in de vleugels achterblijft. Voor het echte gevoel van vrijheid is geen strijd te zwaar.”

Meer weten? Kijk op www.mariposalib.re.