Column Wouter van der Loon: ‘Naalden’
Terwijl ik dit schrijf, groei ik heel langzaam naar Kerst toe. Spannend in deze tijd, vooral gezien de vraag of al mijn kinderen en hun aanhang langs zullen komen op eerste kerstdag. Volgens de coronaregels mag dat niet. Eerste kerstdag samen vieren is een traditie waaraan ik nogal gehecht ben. Uitgebreid koken, lekker eten, ven elkaar genieten, kerststukjes en een kerstboom. Een echte natuurlijk met van die lekker geurende naalden.
Over naalden gesproken, ook nu allerlei discussie over vaccinatie tegen corona. Mensen die zich zorgen maken of het in te spuiten goedje wel voldoende getest is en dus wellicht onveilig. Ze beginnen, zo het lijkt, met de meest kwetsbare groepen, bejaarden en oververmoeide zorgmedewerkers. Dus als die het overleven….
Die snelheid waarmee het vaccin op de markt komt, roept bij mij trouwens iets heel anders op. Waarom kan het in normale situaties niet zo snel? Is dat echt veiligheid of is het vooral bureaucratie? Is het echt veiligheid of de lange weg door de instituties? Veiligheid lijkt mij wel een punt. Als kind (ik was 6) heb ik nog de Planta-affaire meegemaakt. Een aan margarine toegevoegd stofje bleek allerlei problemen te geven, waaronder koorts en uitslag. Vol in het nieuws toen een paar mensen overleden en honderden in het ziekenhuis belanden. Mijn moeder was net zo trots dat ze deze margarine eens uitprobeerde en zo kwam deze affaire ook in ons gezin terecht. Ik maar kijken of ik al jeuk kreeg en ik geloof nu inderdaad dat ik wat rode vlekjes heb gezien.
En ik vertrouw de pillen-, poeders- en prikken- industrie ook niet echt. Ik denk dat geld daar een veel te grote rol speelt. Er is niks mis met winst maken, zeker niet als je veel moet investeren, maar dat mag toch niet leiden tot het exploiteren van de menselijke gezondheid ten behoeve van aandeelhouders. Als het gaat om jouw leven of van iemand van wie je houdt is de vraag naar behandeling immers plafondloos. Dat zou een mooi project voor Europa zijn! Reduceren van de winsten op geneesmiddelen. Gewoon 10 % boven de productiekosten en een subsidieregeling voor ontwikkelkosten als die zich niet blijken terug te verdienen.
Ik laat mij zeker vaccineren. Al was het alleen maar omdat ik graag een bijdrage wil leveren aan het weer ‘normaal’ worden van de samenleving. Waarin kroegen open zijn, je elkaar mag zoenen of handen mag schudden (afhankelijk van de wederzijds sympathie) en gewoon bij elkaar op visite kunt. En ook een wereld waarin we elkaars hele gezicht kunnen zien in plaats van een seculiere niqab norm. Waar blijft de ondernemer waar je foto’s kunt inleveren van jouw hele gezicht en die van de beeltenis van de onderste helft van het gezicht mondkapjes maakt. Of met een led-systeem dat de bewegingen van de mond laat zien. Of zijn die er al?
Overigens zolang er corona is vind ik alle maatregelen prima. Alles is nuttig om onze samenleving snel en meer coronaproof en de economie weer aan de gang te krijgen. Regels om te kunnen dereguleren. Maar aan regels zitten ook altijd grenzen. Denk aan de arm om iemand heen die net haar vader heeft verloren. Ik verlang terug naar de tijd toen corona een sigaar of biermerk was. En kijk uit naar een periode van wederopbouw.
Wouter van der Loon
Pensionado en mediator
