Column Siv van Hegelsom
Aan mijn team,
De meeste mensen schrijven columns in de hoop op nieuwe klanten. Ze betalen en hopen dat er daardoor iets verandert. Meer klanten, weer een aanvraag, meer respect voor wat ze weten, Misschien dat ze daarom wel eens de mensen om zich heen vergeten.
Daarom wil ik nu via deze weg, graag mijn team bedanken. Zonder jullie ben ik nergens, jullie laten me nooit hangen. Ik ga eerst links en dan weer rechts, ik weet het valt ook echt niet mee. Maar goed, zo ontstaat ook wel vaak ons beste idee.
Er zijn tijden van rennen en er zijn tijden van stilstaan. En bij onze manier van rennen wil ik nu toch even stil staan. Bedankt voor jullie inzet, en jullie zelfstandigheid. Door jullie voel ik vrijheid en raak ik stress vaak sneller kwijt.
Als ik iets zelf wil doen, vragen jullie mij om hulp, Niet van mij aan jullie, maar Siv ‘kruip uit je doe-het-zelf-schulp’. Vaak weet ik dat het goed komt, soms ben ik nog de havik. Dan probeer ik jullie te coachen, dat doe ik liever dan dat ik braaf knik.
Rise by lifting others, samen loop ik niet alleen. En als ons verhaal steeds goed blijft, gaan wij een dagje langer mee. Dank je wel dat jullie me zo in mijn waarde laten, En ik hoop dat mensen zoals jullie Codebreakers nooit verlaten.
– Siv.
