Aïda en Sander: ‘The MANNA story’

Op 5 juli 2009 opent MANNA voor het eerst haar deuren. Al ruim voor die tijd krijgt MANNA vorm in de gesprekken en gedachten van Aïda en Sander. Ze praten, dromen, filosoferen over een eigen zaak, Geen doorsnee horeca, maar een hotel en restaurant met een eigen stijl , karakter en dynamiek. Waar ze hun ideeën over echte gastvrijheid en service kunnen uitvoeren.

Die ideeën worden langzamerhand plannen, worden schetsen, worden gesprekken met familie en vrienden, met ondernemers en bankadviseurs. Gaat dit werken? Weet je wat? We doen het gewoon! Zo’n 25 ondernemers uit de regio hebben zoveel vertrouwen in de plannen dat ze Ambassador worden. Zo leggen zij het fundament voor MANNA. Er wordt een pand gevonden aan de Oranjesingel 2c. Eric de Bruijn van Egoista.com ontwerpt de inrichting en de MANNA-stijl en tovert de voormalige thuisplaats van de Kerk van de Nazarener om in een wereldzaak. Sander en Aïda beginnen met chefkok Wouter Jansen en hospitalitymanager Sebastiaan Nijhuis aan een reis met een duidelijk doel, maar zonder eindbestemming.

In de prijzen

MANNA kent een vliegende start. Het hotel-restaurant is een trendsetter van een on-Nijmeegse allure. Vanaf de opening zijn de luxe suites vrijwel permanent bezet. Het restaurant met de nadruk op global fish & food is meteen een hotspot in de Nijmeegse horeca. Binnen een half jaar wordt MANNA bij Booking.com al uitgeroepen tot beste hotel 2009 op basis van de gastrecensies. Daarna volgen meer prijzen met als voorlopig hoogtepunt de toekenning van de Europese hoofdprijs bij de World Luxury Hotel Awards. De prijs wordt in Thailand uitgereikt. Sander en Aïda staan eind 2013 in Phuket trots maar ook enigszins beduusd op het podium met de award in hun handen. “Dat gaf ons wel de bevestiging dat we op de goede weg waren. Dat onze grootstedelijke metropolitische visie ook in Nijmegen werkte. Dat we opvielen, zelfs internationaal. En het leverde ook nog meer omzet op!”

Guerilla marketing

“We maakten iets los in de markt, maar dat ging natuurlijk niet helemaal vanzelf. Natuurlijk was ons concept anders, onze marktbenadering nieuw en onze service spraakmakend. Maar we wilden meer aandacht, bijvoorbeeld door leuke marketingacties te bedenken. Dat heeft impact, maar nog veel belangrijker, daar krijg je energie van. Guerilla marketing, met minimale middelen zorgen voor een maximale impact. Zoals door die volledig onterechte review op IENS, de schrijver was nooit bij ons binnen geweest. We hebben gevraagd of ze die review wilden verwijderen. Geen sprake van! Oké, dat doen we het anders. We bedachten een actie: iedereen die kan aantonen dat hij twee reviews met een cijfer 10 over MANNA heeft geplaatst wordt door ons beloond met een doos rosé. Dat werkt in een studentenstad. We werden meteen geblokt. Wat een reacties? Kranten, radio en tv, nationaal en internationaal. Dat hadden we ook met de actie ‘Waar is Wally?’, onze speurtocht naar een klant die was weggelopen zonder te betalen. Dat haalde het NOS Journaal. Of onze ‘Green Grafity’-actie, reclame-uitingen die we via een mal met water onder hoge druk overal in de stad op het trottoir spoten. De boodschap? De kortste weg naar MANNA!. Binnen een uur de gemeente op de stoep, binnen twee uur een brief van hun advocaat. We hebben het verwijderd, maar het leverde heel veel positieve aandacht op. Ja, behalve dan van de gemeente.”

Mooie momenten

“Natuurlijk zijn we in tien jaar volwassen geworden, sturen we nu meer op kennis dan op kracht, openden we Hotel Blue. Natuurlijk hebben we veel geleerd, onze tegenslagen overwonnen, maar zijn we steeds weer opgestaan. Als je tien jaar na de start omkijkt, dan zijn er te veel belevenissen en herinneringen om op te noemen. Het zijn vooral de reisgenoten die je bijblijven. Al die fijne, interessante en boeiende gasten in het hotel en aan tafel tijdens ontbijt, lunch of diner, het bediening- en keukenteam en alle medewerkers, Ambassadors en freelancers die staan voor MANNA en zich verbonden voelen met MANNA. Gezamenlijk hebben we veel gezien en mooie momenten beleefd. Dat is wat je het meeste bijblijft. De reis is wat ons betreft dan ook nog lang niet ten einde.”