Simon de Luij: ‘Een eeuwig florerend bedrijf en wat nu?’
Simon de Luij over de ambities voor de toekomst
In de vorige uitgave van Change Your Business was Simon de Luij van Modderkolk Projects & Maintenance aan het woord over de lange weg die hij en zijn medewerkers aflegden naar een door hem gewenst eeuwig florerend bedrijf. Die zoektocht startte in 2007. Inmiddels is er heel veel veranderd en is hij aardig op weg. Hoe nu verder?
Een eeuwig florerend bedrijf, klinkt bijzonder aanlokkelijk en het is wat elke ondernemer zich toewenst. Maar wat is een eeuwig florerend bedrijf in de ogen van Simon de Luij? “Het is een bedrijf met zeer kundige medewerkers, hooggespecialiseerd op deelgebieden en de daarbij bijbehorende klantgroepen. Niet wat ik in 2007 aantrof toen ik als derde generatie in de voetsporen van mijn vader trad. Zeker, er stond een mooi elektrotechnisch bedrijf, maar voor mijn gevoel te veel gerund door de waan van de dag. Elke dag weer kleine problemen oplossen om processen aan de gang te houden. Door de markt te vaak gedwongen om te concurreren op prijs, ik miste structuur en een visie. In feite draait onze business om het optimaal inzetten van menskracht, tijd, geld en energiebronnen. Dan moet je kansen scheppen voor medewerkers om zich te ontwikkelen, je moet de organisatie herstructureren en klantgroepen definiëren. Dat is op termijn winstgevend en levert de organisatie gemak en rust op. Dan ben je al een eind op weg naar een eeuwig florerend bedrijf.”
Specialiseren
Het klinkt eenvoudig, maar het was een ingrijpend proces. “In feite gaat het om de ontwikkeling van medewerkers, zowel in ons vak als in de manier waarop we naar ons werk kijken, in beheersing van processen (dus doorlooptijden) en de toewijzing van middelen. Dan blijkt dat je in staat bent betere service te leveren binnen budget en tijd, dat je technisch niveau is gestegen zodat je specifieke klantgroepen – in ons geval industrie, zorg en waterschappen – op hoog niveau kunt bedienen en dat je winstgevendheid stijgt. We hebben ook onze organisatiestructuur ingrijpend veranderd. Er is geen managementlaag meer, we werken vanuit negen zelfstandige cellen die allemaal hun eigen klantgroepen bedienen. Dan ga je groeien als organisatie, maar ook in klanten en dus aantallen medewerkers. In 2007 waren we met ongeveer 40 medewerkers, nu zijn het er 250.” De keuze voor deze enorme veranderingen werd ingegeven door de wens om niet steeds zwaar in concurrentie te zijn. “Als wij precies hetzelfde doen als elk ander elektrotechnisch bedrijf dan zijn we eenvoudig inwisselbaar. Dan zit het enige verschil in de prijs die je offreert. Dat is een reis naar de bodem. Verschil kun je maken in service en in het bieden van meer toegevoegde waarde, lees kennis. Wij worden warm van technische uitdagingen, dingen die we nog nooit hebben gedaan. Dan moet je wel de beschikking hebben over mensen die dat kunnen en het willen leren. Focussen op klantgroepen en specialiseren, want als je van alles een beetje weet, weet je in feite niks.”
De veranderingen werpen vruchten af. “Dat vinden we niet alleen zelf, het valt ook andere partijen op. Zoals Deloite, dat Modderkolk Projects & Maintanance dit jaar weer vereerde met het predicaat Best Managed Company. Voor de vierde keer op rij, daarom zijn we nu Golden Best Managed Company. We zijn overigens geen klant van Deloite.”
Ambities
De weg naar een eeuwig florerend bedrijf is een proces en dus nooit klaar. Dat realiseert Simon de Luij zich als geen ander. “Dat is geen bedreiging, dat maakt het juist interessant. We hebben ook voor de komende jaren grote ambities. Neem de aansturing van de projecten, daar is nog veel rendement te halen en dan heb ik het niet over een paar procenten. De grote kunst is om mensen in processen op het juiste moment de juiste dingen te laten doen. Dan heb je met twee zaken te maken. Om te beginnen de variabiliteit in processen, ze verlopen vaak anders dan gepland. De oplossing is om goed en robuust te plannen, zodat je je planning alleen hoeft aan te passen als er echt iets gaat veranderen wat je niet had kunnen voorzien, zoals bijvoorbeeld de omvang van het project. Dat is dan aan opdrachtgevers uit te leggen. Het tweede knelpunt is dat we in onze projectomgeving dagelijks te maken hebben met veel verschillende projecten die allemaal in een andere fase verkeren. Dat kun je managen door meer voorraad te nemen in de factoren middelen en arbeid, maar dat gaat ten koste van je doorlooptijd en je budget, dat wil je dus niet. De kunst is om processen zo te optimaliseren en op elkaar af te stemmen dat doorlooptijden altijd haalbaar zijn. Dat is ingewikkeld, daarvoor moet je een systematiek ontwikkelen. Dat kun je niet op gevoel of intuïtie doen, dat is een kwestie van projecten steeds opnieuw analyseren en gegevens verzamelen. Die worden digitaal verwerkt, big data, algoritmen gaan dan een rol spelen. Het mooie daarvan is dat je dan ook de uitkomst van processen en projecten kunt voorspellen. We zijn op die weg, machine learning zal ons verder helpen. Je voegt data toe die zijn afgestemd op jouw specifieke situatie en je krijgt steeds meer grip op je processen. Die kant gaan we zeker op en sneller dan we denken.”
Huisvesting
De verbetering van processen en doorlooptijden zal bij Simon de Luij altijd op de ambitie-agenda staan, maar er is een tweede mega-project dat om dagelijkse aandacht vraagt: huisvesting. “Toen ik in het bedrijf kwam hadden we twee locaties: aan de Touwslagersbaan en de Kasteellaan in Wijchen. IN 1985 verhuisden we naar de Nieuweweg 133, dat was binnen tien jaar te klein en dus kwam Nieuweweg 131 er bij. We bouwden er telkens weer een stuk aan en elke keer had ik het idee dat we dan voor de verre toekomst klaar zouden zijn. Dat bleek telkens weer een verkeerde inschatting. In 2018 ging eindelijk de koop van de buurman Stiho door. Dat terrein van 25.000 m2 moet nou toch echt genoeg zijn. Stiho kan op een stuk van 10.000 m2 de komende jaren blijven zitten, dat geeft ze ruim de tijd om iets anders te zoeken. Bovendien gaan we de grond in meerdere fasen bebouwen, dus dat is geen probleem. De sloop van de gebouwen op het terrein van fase 1 is inmiddels in volle gang. We hebben een concept ontwikkeld dat we Technoforum 97 noemen, 97 is ons huisnummer. We gaan een campus bouwen voor onszelf, maar ook voor technische bedrijven die aan Modderkolk zijn gelieerd of op de een of andere manier waarde toevoegen. Er komen instructieruimtes waar onze mensen klanten kunnen bijpraten over zaken als veiligheid of uitleg kunnen geven over hun nieuwe installaties. Een ander idee is dat er zich bedrijven vestigen met een digitale achtergrond die ons kunnen helpen software te ontwikkelen voor onze projecten. Het moet een levendig bedrijvencentrum worden als broedplaats voor innovatie. We zijn volop met gemeentelijke instanties in overleg, de eerste ontwerpen van architect Friso Woudstra liggen er, we zetten dus best grote stappen. We gaan in elk geval van start met huisvesting voor de eigen organisatie. Ik zie voor me dat we daar over twee of drie jaar in kunnen trekken. Dat is nog van vele factoren afhankelijk, zoals het vinden van de juiste bouwer, dat is vandaag de dag ook een dingetje.” Nog zo’n dingetje is het vinden van technische medewerkers. “We hebben op dit moment meer dan 20 vacatures en het is duidelijk dat we die niet gaan invullen met onze eigen bedrijfsschool. Daar leiden we overigens jaarlijks tien nieuwe medewerkers op. Ik geloof heilig in het idee dat je als werkgever interessant moet zijn voor de weinige mensen die op dit moment in de markt zijn. Dan gaat het om meer dan geld, je moet ontwikkelkansen bieden in een fijne omgeving waar je de goede dingen kunt doen. Dan blijf je een aantrekkelijke werkgever en ook dat gaat ons lukken.”