‘Lissabon we love you!’

Trip NUL24 aan Lissabon om nooit meer te vergeten

NUL24 is een leuke en gemêleerde businessclub, volgens eigen zeggen de leukste van Nijmegen en omstreken. En misschien is dat gewoon waar. NUL24 is ook een actieve club met bijvoorbeeld om de twee jaar een weekendtrip naar een leuke stad. Na Malaga en Valencia was het dit jaar de beurt aan Lissabon en de reacties na afloop van het weekend laten er geen onduidelijkheid over bestaan. Top, fantastisch, helemaal perfect. Niet één negatieve opmerking en dat is met zo’n kritisch ledenbestand best bijzonder.

Jong en ouder, een mooie mix van verse en doorgewinterde ondernemers, maar allemaal met hetzelfde doel in het vizier: elkaar leren kennen, business doen waar mogelijk, maar vooral ook een beetje genieten. Of eigenlijk wel meer dan een beetje. Met die gedachte in het achterhoofd vertrok een groep van 32 leden zaterdag 24 september richting Lissabon.

Tuktuk’s

De start was moeizaam, maar dat lag niet aan de bestuursleden en organisatoren Eva Thus en Roald Bergamin. Omdat Schiphol een piekdag (en nacht) verwachtte was het ’s nachts verzamelen. Maar ja, een kleinigheidje hou je toch. Eenmaal in Lissabon aangekomen en nadat de bagage in het uitstekende Sana Executive Hotel was gedropt ging het programma van start. Rustig, dat wel, met een korte wandeling door de omgeving en een espressootje met de lokale lekkernij. De omstandigheden waren perfect, fantastisch weer en een groep die er zin in had. Vervolgens stapte het gezelschap in elektrische tuktuk’s (die zich ontwikkeld hebben tot een serieuze concurrent van het OV in de stad) voor een eerste kennismaking met de oude hoofdstad van Portugal. En dat beviel uitstekend.

Mercado da Ribeira

Tijd voor een lunch, want NUL24 is ook de club die houdt van lekker eten. Liefst lokaal en dat is in Portugal geen straf. Op een zonovergoten pleintje, weg van de toeristen, bij een klein restaurantje genieten van plaatselijke lekkernijen. Om dat plezier nog een beetje af te toppen vertrok de groep vervolgens naar een groter plein met een enorm biercafé met groter terras voor het lokale dessert (ik ben hier niet helemaal zeker van, het ging om een gekookte aardappel gevuld met kaas). In elk geval bijzonder. De uren tot het diner werden vervolgens op eigen initiatief gevuld. Lissabon is een grote stad, verdeeld over zeven heuvelen dus was de aanwezigheid van een dicht Über-netwerk een uitkomst. De avond was in eerste instantie gereserveerd voor een gezamenlijk eten in de hippe Timeout foodmarket Mercado da Ribeira met voor ieder wat wils. Daarna tijd voor het nachtbezoek aan het verrassende uitgaansleven in Bairro Alto. Bruisend tot zes uur ’s ochtends, kan Nijmegen nog een puntje aan zuigen.

Maria da Mouraria

De zondag begon rustig, ontbijt tot elf uur was voor sommigen maar net haalbaar, anderen maakten zich al vroeg op voor een bezoek aan bijvoorbeeld de heuvel Graça, de wijk Amalfa en zijn Moorse geschiedenis, slenteren door het bruisende centrum van Baixa met zijn rode en gele trammetjes, lunchen en een cocktail op de rooftopbar van Lumi of gewoon een dagje naar een van de vele stranden. Het kon allemaal, iedereen maakte zijn eigen keuze. Maar wat zou het avondprogramma brengen? Lissabon is ook bekend als de geboorteplaats van de fado, de dramatische en passievolle muziek. En waar maak je er beter kennis mee dan op de geboorteplek van de fado. Je doorloopt een klein steegje, komt uit op een pleintje waar de was al een week aan de lijn hangt en de huizen een nieuwe pleisterlaag zouden kunnen gebruiken. Zitten we hier wel goed? Ja, dat zaten we. Op het plein zit het kleine restaurant Maria da Mouraria en dat is een echt pareltje. Eigenlijk te klein voor een gezelschap van dertig personen, maar het ging net. En dan: drie fantastische optredens en uitstekend eten en drinken. Dat was een topper, wellicht het hoogtepunt van de hele trip.

We love NUL24

Daar waren de geleerden het een dag later niet over eens. Ja, de avond in Maria da Mouraria was fantastisch, maar de tocht met de Gocars de volgende ochtend in het centrum was volgens sommigen minstens zo leuk, misschien net nog een tikkeltje spannender. Zestien Gocarts trokken in een stoet door Lissabon, twee personen per cart begeleid door vier boys op scooters, die niet alleen de weg wezen, maar de jongens en meisjes ook in het gareel hielden, want dat was soms best nodig. Begrensd op vijftig km/u, sensationeel, werelds, iedereen weer vijftien jaar oud. Daarna een lunch, freetime en ’s avonds terug naar Nederland om op Schiphol eendrachtig tot één conclusie te komen: Lissabon, we love you & NUL24. Dank aan de organisatie, dank ook aan het gemak waarmee ze akkoord gingen met het voorstel om de NUL24-trips niet tweejaarlijks maar jaarlijks te organiseren. De speculaties over de volgende bestemming zijn al gestart. We gaan het zien!