‘Waarom geitenpaadjes nergens toe leiden’
Een geitenpaadje is een voor mensen slecht begaanbaar pad waar gewoonlijk geiten nog wel langs kunnen lopen. De figuurlijke betekenis is anders, een geitenpaadje is een moeilijke route om ondanks alles toch je doel te bereiken. De regering is gek op geitenpaadjes, want als alle wegen naar het doel afgesloten lijken is er altijd wel weer ergens een geitenpaadje. Het nadeel van een geitenpaadje is dat het voor mensen eigenlijk onbegaanbaar is. Dat je door dit paadje te gebruiken een grote kans loopt je doel niet te bereiken. Slecht idee dus. In plaats van een probleem bij de horens te vatten zoekt men naar geitenpaadjes. Want niet elk probleem is een Abc’tje, soms moet je voor oplossingen kiezen die je bij bepaalde bevolkingsgroepen niet populair maken. Maar is dat niet nou juist de taak van een kabinet, de dingen doen die goed zijn voor het land? Ook als het moeilijke dingen zijn die hier en daar op weerstand zullen stuiten?
Want doe je dat niet en kies je toch voor het geitenpad, dan loop je het risico dat er ergens een wakkere Nederlander (Johan Vollenbroek) is die de streken doorziet en de rechter inschakelt. De uitkomst is voorspelbaar, het kabinet wist dat op het moment dat het de keuze maakte ook, maar deed het toch. Dus kregen ze weer de deksel op de neus met een bouwstop als gevolg. Natuurlijk is stikstof in Nederland een omvangrijk en ingewikkeld probleem. Natuurlijk zullen mensen geraakt worden door de onvermijdelijke stappen die moeten worden genomen. Maar toch, alles is te verkiezen boven dit ronduit amateuristische gedrag.
De gevolgen zijn flink. Plannetje afgeschoten, het kabinet voor de zoveelste keer op de vingers getikt, een totale deconfiture en we zijn de laatste jaren geen centimeter opgeschoten met het tackelen van het probleem stikstof. Nederland holt van crisis naar crisis, doordat verkeerde keuzes worden gemaakt en het kabinet zich telkens laat overvallen door gebeurtenissen die heel voorspelbaar zijn. Zo’n geitenpaadje is geen oplossing, in het beste geval levert het enig uitstel op, maar uitstel waarvan? Van een behoorlijke oplossing. Die is er nog steeds niet.
Misschien is het verlies van vertrouwen van de bevolking in dit kabinet en de politiek in het algemeen wel de zwaarste consequentie. En dat vertrouwen was al uitermate wankel. En nu? Eindelijk een keer de rug rechten en tot actie overgaan. Geen commissie benoemen, maar maatregelen nemen. En wel snel.
Hans Eberson
