Column Jack Jansen
Urgentie? Ben je gek het komt wel goed.
De wereldbevolking is onderweg naar het fenomenale aantal van 10 miljard mensen in 2050. Terwijl statistieken in mijn geboortejaar 1961, we waren toen nog met dik 3 miljard, lieten zien dat dit aantal ‘pas’ in 2062 bereikt zou zijn. Oftewel we liggen 12 jaar voor op onze planning. Nou is ‘voorliggen op planning’ over het algemeen een goed teken en is voortplanting een van de centrale thema’s in het Christelijke ‘Oude Testament’ en de Joodse Tenach, toch loopt onze aanwas gierend uit de klauwen.
Over gieren gesproken. De familie Bongen uit Heelweg moet noodgedwongen stoppen met hun mooie boerenbedrijf. Standaard 80 uur werken tot aan een burn-out toe, poetsen het door marktwerking ontstane verschil tussen kostprijs en opbrengst per liter melk niet langer meer weg. Niet alleen verdwijnt hiermee een mooi bedrijf, maar ook de droom om hun kinderen op te laten groeien zoals zijzelf zijn opgegroeid. En dat doet pijn.
Pijn, fysiek en emotioneel, in het hier en nu of voorgesteld en te verwachten in de toekomst, is een uitstekende prikkel tot verandering. In de psychologie wordt dit ‘sense of urgency’ genoemd, urgentiebesef. Deze prikkel is fundamenteel omdat hiermee ons hele organisme in beweging wordt gezet tot de bekende reflexen: flee, fight, freeze. Vluchten, vechten of bevriezen. Nou oogt dat laatste wellicht niet als een succesvolle strategie bij gevaar of dreiging, toch is dat de ‘beweging’ die we het meest maken bij verandering. Vasthouden aan het bestaande totdat het echt niet anders kan. Simpelweg omdat ‘het bestaande’ niet zo maar iets is. Hier hebben we hard voor gewerkt, naar verlangt of al was het maar, genoegen mee genomen. Achter het ‘bestaande’ zit een hele wereld aan gedachten en gevoelens die ons gedrag beïnvloeden.
De aanwas van de wereldbevolking is een complex vraagstuk en de wijze zoals de familie Bongen heeft gepoogd het hoofd boven water te houden, verdient alleen maar respect. En beide voorbeelden tonen ons hoe lastig de route naar echte verandering is. Veranderingen die ons leven op de kop zetten of ons bestaan bedreigen, hebben altijd een kortere of langere route van pijn en verlies. Het urgentiebesef voortkomend uit deze daadwerkelijke of verwachte pijn, kan ons een beweging laten maken die het geheel weer in de gewenste richting kan zetten.
Of dat daadwerkelijk tot succes leidt, kan ondanks alle hoopvolle verwachtingen en daaraan gerelateerde inspanningen nooit gegarandeerd worden. Hoe graag we de geruststelling ‘het komt wel goed’ ook willen horen.
Jack Jansen
Top Results – inspiratie tot echte prestatie!
